Παραμονές της μεγάλης γιορτής του Πάσχα και οι διάφοροι παρατηρητές των τιμών της αγοράς, ξεκίνησαν τις εκτιμήσεις τους και κατέληξαν ότι οι τιμές του πασχαλινού τραπεζιού θα κυμανθούν στα περσινά επίπεδα.
Το ζήτημα όμως είναι κατά πόσο, μετά από πέντε χρόνια κρίσης και υφεσιακών μέτρων, έχει απομείνει διαθέσιμο προς κατανάλωση εισόδημα. Πώς τα εκατομμύρια των ανέργων και των συνανθρώπων μας που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας μπορούν να αγοράσουν έστω και τα ελάχιστα από τα παραδοσιακά αγαθά του Πάσχα. Για τα εκατομμύρια των συνανθρώπων μας ακόμα και με τις σταθερές – κατά τους παρατηρητές – τιμές, το πασχαλινό τραπέζι είναι πανάκριβο και απλησίαστο.
Για την εξαγωγή πάντως σωστών αποτελεσμάτων θα πρέπει εκτός από την τιμή να λαμβάνουμε υπόψη και τη προσφερόμενη ποιότητα των προϊόντων.
Είμαστε σίγουροι ότι για μια ακόμα φορά τη Μεγάλη εβδομάδα θα μιλάμε για «ιπτάμενη» τιμή στο αρνάκι, το τσουρέκι κλπ, για βενζίνη που ανεβαίνει χωρίς αιτία λόγω της εξόδου των εκδρομέων από τα αστικά κέντρα και για ληστρικές τιμές διοδίων που τα συναντάς κάθε «τρεις και λίγο» στις εθνικές οδούς, ακόμα και όταν αυτές αντί για εθνικές έχουν την όψη από καλντερίμι.