Η Ε.Ε.Κ.Ε. πραγματοποίησε στις 29 Νοεμβρίου 2012 τιμοληψία η οποία αφορούσε ένα τυπικό καλάθι δεκατεσσάρων (14) βασικών ειδών, ίδιων συσκευασιών και ίδιων ετικετών τα οποία προμηθεύονται οι καταναλωτές από super market.

Η τιμοληψία πραγματοποιήθηκε την συγκεκριμένη ημερομηνία σε δώδεκα (12) πόλεις με την πολύτιμη βοήθεια των μελών των παρατημάτων της Ένωσής μας, σε τέσσερις (4) γνωστές αλυσίδες super market οι οποίες διατηρούν καταστήματα σε όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της χώρας μας.

Σκοπός της τιμοληψίας δεν ήταν η σύγκριση τιμών των συγκεκριμένων προϊόντων μεταξύ των αλυσίδων super market, αλλά ήταν η σύγκριση των τιμών των δεκατεσσάρων προϊόντων καθημερινής κατανάλωσης ανάμεσα στα διαφορετικά σημεία πώλησης (καταστήματα) της ίδιας αλυσίδας.

Τα δεκατέσσερα (14) αυτά προϊόντα που συνέθεσαν το καλάθι, ήταν:

Τα αποτελέσματα της έρευνας επιβεβαίωσαν τις υποψίες μας. Για τα ίδια προϊόντα, στις ίδιες συσκευασίες, την ίδια ημερομηνία οι καταναλωτές καλούνται να πληρώνουν περισσότερα στο ταμείο σε διαφορετικά ανά την Ελλάδα καταστήματα των ίδιων αλυσίδων.

Συγκεκριμένα:

• Στην αλυσίδα «Α» η διαφορά αξίας του ακριβότερου καλαθιού ως προς το φθηνότερο της ίδιας πάντα αλυσίδας είναι 6,33%.
• Στην αλυσίδα «Β» η διαφορά είναι 4,82%.
• Στην αλυσίδα «Γ» η διαφορά είναι 6%.
• Στην αλυσίδα «Δ» η διαφορά είναι 0,52%.

Εύλογα προκύπτουν τα ερωτήματα:

1. Γιατί οι καταναλωτές που εμπιστεύονται μια συγκεκριμένη αλυσίδα για την προμήθεια βασικών αγαθών προκειμένου να καλύψουν καθημερινές ανάγκες τους πρέπει να πληρώνουν διαφορετικές τιμές για τα ίδια προϊόντα, αναλόγως της πόλης που ζουν;
2. Ποιο είναι το στοιχείο εκείνο που «επιβάλλει» στις αλυσίδες να καθορίζουν διαφορετικές τιμές; Δεν αγοράζουν τα προϊόντα από τους προμηθευτές τους με ενιαία τιμή;

Ποιος είναι αρμόδιος για να ελέγξει μια ακόμα στρέβλωση της αγοράς η οποία για μια ακόμα φορά πλήττει το πορτοφόλι των καταναλωτών;