Στην Ελλάδα του 2012 και της κρίσης, τα μόνα μεγέθη που «κουρεύονται» είναι οι μισθοί, τα μεροκάματα και οι συντάξεις.

Ταυτόχρονα, όποιο προϊόν έχει ζήτηση η τιμή αυξάνεται και το προϊόν ακριβαίνει. Ο προμηθευτής προσδοκά ότι εύκολα και γρήγορα θα πλουτίσει.

Όποιου προϊόντος μειώνεται η ζήτηση, η τιμή (και πάλι) αυξάνεται και το προϊόν (και πάλι) ακριβαίνει. Ο προμηθευτής πουλώντας λιγότερα μέσα από την αύξηση της τιμής προσδοκά στη διατήρηση των κερδών του.

Το κράτος παρατηρεί και διαπιστώνει.

Οι καταναλωτές αγωνιούμε και αγκομαχάμε!

Τα συνημμένα στοιχεία που επεξεργάσθηκε η Ένωσή μας με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα Καταναλωτή, δείχνουν ανάγλυφα την πραγματικότητα.

Για εμάς στην Ε.Ε.Κ.Ε., οι ημέρες των καταναλωτών είναι 365 και όχι μια και επετειακή.

Ο αγώνας, η ενημέρωση, η διεκδίκηση, η παρέμβαση, η ανάπτυξη καταναλωτικής συνείδησης πρέπει να είναι για όλους μας στοιχεία της καθημερινότητάς μας.